Οι φρουροί της αυγής του πρωινού φωτός της.
Η ηώια κραυγή του αμετάφραστου όρθρου της.
Οι απόκρημνες ακρογιαλιές της απέραντης και μανιασμένης θάλασσας των δακρύων της.
Ο κυανός τρούλος της απουσίας της.

Το τρίτο μυθιστόρημα του Μ. Κρητικού.
Όταν η ζωή αποφασίσει να παίξει τα νιάτα σου σε δεύτερη εκτέλεση δεν μπορείς να της αρνηθείς ένα τέτοιο δώρο.

ΕΝΑ ΑΛΛΟΚΟΤΟ ΓΡΑΦΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΜΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ
Ωρολογιακοί μηχανισμοί, άχρηστες στην ουσία μηχανές που ροκανίζουν μαύρο χρόνο από την εποχή του Ερνστ και άλλων διαπρεπών, εγκλωβισμένες στα γρανάζια του φαντασιακού αστρολάβου. Συσκευές που μετρούν το αόρατο, παρωχημένες εικόνες ιστορικών συμβάντων, αφηγήσεις σε τέταρτο πρόσωπο που ανασυντάσσεται κατά βούληση, κατονομάζοντας τον θεατή ως αναγνώστη εικονικών εξελίξεων. Το κεντρικό σημείο είναι η κίνηση και ο κραταιός ήχος, oι σιωπηλές ριπές των λεπτών αποχρώσεων που τους γυροφέρνουν. Από στιγμή σε στιγμή οι οπτικοί κραδασμοί θα εκραγούν, τάχα, σε πεδία λεκτικών αυτοσχεδιασμών.